Gua ada sorang sepupu. Sekarang ni umur dalam darjah empat kalau tak silap gua. Ceritanya tahun lepas gua balik beberapa hari sebelum raya. Macam biasa tradisi keluarga gua akan berbuka berjemaah. Makcik periuk dan makcik sudip usah dicerita kepohnya boleh buat Chef Wan kecik hati.
Azan berkumandang ala dendang, gua capai gelas air. Ahh! Lega. Sepupu gua yang lain dah sambar nasi. Lauk ayam feveret awal awal dah taruk dalam pinggan. Tengah sedap melantak, sepupu gua yang sorang ni muntah direct kat depan kita orang yang sedang galak berbuka.
Ada baik gua lempang beliau demi masa depan yang cerah sikit.
Sepupu gua ni perasan mat saleh. Dari kecik tak suka makan nasi. Tahu nak makan nugget, sausage, benda benda mengarut. Sampaikan datang KL pun bawak bekal megi peket. Makcik gua la manjakan sangat budak tu. Jadi tanggungan keluarga gua pulak nak kena support nugget bila budak tu datang. Kalau ikutkan hati gua, gua masak je nasi dua periuk. Lu tak nak kebulur baik lu makan.
Dan beliau adalah bisu. Pakcik makcik tegur pun boleh jeling je lepas tu jalan gaya bapuk. Patutlah pakcik gua yang bertaraf ustaz pun boleh terlepas panggil beliau "Budak bissssuu". Kahkahkah!
